پلتفرم کارستان، جرقه‌ی نخست

اگر گالری وست روایت آغاز انسان است، کارستان لحظه‌ی آتش است؛ لحظه‌ای که پرومته شعله را از المپ ربود و در ساقه‌ی رازیانه پنهان کرد. این لحظه، در واقع سرآغاز تمدن بشری است؛ زمانی که انسان با لمس آتش، قدرت آفرینش، ساخت و اندیشیدن را به دست آورد.
در دیزاین این بخش، ما کوشیدیم آتش را نه به عنوان نماد، بلکه به‌عنوان پدیده‌ای دیزاین‌شده بازخوانی کنیم. آتش در اینجا استعاره‌ای است از انرژی خلاق، از جنبشی که دیزاین و نوآوری را ممکن می‌کند. آثار در کارستان، میان نور و ماده، صدا و فضا در گردش‌اند و هرکدام شکلی از رابطه‌ی میان انرژی و فرم را بازنمایی می‌کنند.
در حیاط کارستان، ویدئوآرتی از آوا افشاری و اثری از ابوالفضل شاهی به‌صورت محیطی نمایش داده می‌شوند که تجربه‌ی درونی و بیرونی را به هم پیوند می‌زنند. مخاطب در این فضا نه‌تنها تماشاگر، بلکه درگیر با جریان حرکت و روشنایی است؛ گویی در همان لحظه‌ی ربودن آتش ایستاده است.
این بخش همچنین به مفهومی بنیادین در دیزاین اشاره دارد: «جرقه» به عنوان لحظه‌ی آغاز ایده. درست مانند پرومته که میان ممنوعیت و امکان ایستاد، طراح نیز در لحظه‌ای از خطر و کشف، مرز میان دانش و تخیل را می‌گشاید.
کارستان با آمیختن آثار در مدیوم‌های مختلف؛ از چیدمان و دیزاین صنعتی تا ویدئوآرت، تجربه‌ای چندلایه از خلاقیت ارائه می‌دهد. جایی که آتش، استعاره‌ای از ایده است؛ روشن، ناپایدار، و زنده.

هنرمندان و دیزاینرها:
نوید سلاجقه، سپهر مهردادفر، شقایق احمدیان، رضا رئیسی‌فر، الهام حاج‌دایی، سارا توانا، ابوالفضل شاهی