بوتیکهتل حنا، آتش و آیین
بوتیکهتل حنا نقطهایست که روایت پرومتیک از خلاقیت و زندگی به سطح تجربهی زیباشناختی، حسی و آیینی میرسد. اگر در ایستگاههای پیشین، آتش بهعنوان استعارهای از دانش و زندگی تفسیر شده بود، در اینجا به رسانهای برای تجربهی جمعی تبدیل میشود؛ به عنصری که میتواند میان انسان، فضا، و آیین پیوند برقرار کند.
معماری و دیزاین بوتیکهتل حنا، ذاتاً حامل این ظرفیت است: ساختمانی تاریخی در قلب شهر که بهواسطهی بازآفرینی معاصر خود، مرزی میان گذشته و اکنون را از میان برداشته است. در پرومتیک، این فضا به صحنهای برای گفتوگوی میان دیزاین، فرهنگ و زندگی روزمره تبدیل میشود.
در باغ حنا، نور و صدا بهصورت همزمان مخاطب را درگیر میکنند؛ ترکیب چیدمانهای نوری و موسیقایی که یادآور آتشکدههای کهن و ضیافتهای شهری امروز است. در لابی، دیزاین فضاها و مبلمان با نگاهی معاصر به مفهوم میزبانی، مرز میان کاربرد و تأمل را از میان برمیدارد؛ جایی که هر شیء، حامل معنا و هر نور، نشانهای از تجربه است.
رستوران حنا، با دیزاین میز نوری و هماهنگی میان غذا، فضا و نور، آیینی تازه از «مصرف» خلق میکند؛ نه صرفاً خوردن، بلکه تجربهای چندحسی که در آن دیزاین به زبان ارتباط تبدیل میشود. در این بخش، آتش نه در شعله، بلکه در حضور معنا دارد؛ در گرمای رنگها، در تلالؤ سطوح و در لحظات آرام گفتوگو.
پاپآپهای دیزاین در حنا، با مشارکت گروهی از طراحان جوان، نمونهای از پویایی دیزاین ایرانی معاصر را به نمایش میگذارند؛ مواجههای میان تفکر، دستسازه و فرهنگ زیستن. در این فضا، پرومته از آسمان به میز ما میرسد؛ به ضیافت، به آیین، به زندگی.
«آتش و آیین» یادآور این است که دیزاین، وقتی در بستر فرهنگ قرار میگیرد، به تجربهای زنده بدل میشود؛ تجربهای که میان نور، فضا، و انسان جریان دارد.
